Svs'tan bildiriyorum:
Dize kadar kar. Dün gelirken araç ani tipiden dolayı yoldan çıktı, kara saplandık. 1.5 saatlik yolu 2.5 saatte zor geldik.
Bugün güneş çıktı :(
Üzülüyorum çünkü böyle durumda güneş çıkınca ertesi gün ayaz oluyor. Moskva'da da böyle olmuştu. Son gün donmuştuk.
Hala şu kaldığım yeri gündüz gözü ile göremedim. Baharda bol bol fotoğraf sözü veriyorum. Benjamin evde. Ama evde de kar varmış.
Yoğunluktan takip ettiklerimi de edemiyorum. Ölmedim.
Sevgiler,
J.O.
Svs, Kngl 2013
Ümidi kesmiştik sizden, sağ olduğunuza sevindik... Artık baharda karlar kalkınca görüşmek üzere:)
ReplyDeleteBuradakiler "Kar nasıl bir şey?" diye soruyorlar ne diyeyim onlara?
onlara deyin ki, kar gözleri kör edecek kadar beyaz ve soğuk ama parlak.
ReplyDeletetıpkı tünelin ucundaki ışık gibi.
nasıl kıskandım sizin köy hayatınızı!!!
burada nehir var mı diye sordum dibine inebileceğimiz, yokmuş.
vaktim olmuyor henüz bir şeyler yapmaya. kendimi eksik hissetmiyor değilim.
yaşamak istemeyecek kadar soğuk.
Dedim ama anlamıyorlar; damdan düşenin halinden damdan düşen anlar.
ReplyDeleteHala diyorlar ki; "Pamuk şeker gibi mi, tatlı mı?"
Kartopu savaşııııı :) Avustralya'dan bizi ziyarete arkadaşlar gelmişti, ilkkez gördükleri kara bayıldılar, ben soğuktan burnumu dışarı çıkarmayı istemezken onlar eve girmek istemediler.. Ah şimdi sıcacık bir kumsalda koca bir şapka eşliğinde yatıyor ve kitap okuyor olmak vardı ahhhh!
ReplyDeleteÇağatay bey,
ReplyDeletetatlı değil, soğuk su ama lezzetli (ilki değil ama).
Sevgili Ceren,
ben de plajda piknik yapmak, güneşte kemiklerimi ısıtmak istiyorummmm!